zondag 29 december 2019

wolken 3511-3521

wolkenfragmenten uit Stephan Enter, Lichtjaren

3511
De avond is kil, de hemel hangt vol kruiende wolkenmassa’s met af en toe een wak waarin een blinkende halve maan naar adem hapt. (12)

3512
Wanneer die wolk ginds opzij blijft gaan zal zo dadelijk tussen de takken, meer naar links, Orion zichtbaar worden. (33)

3513
In de Bijlmer kreeg de trein vaart en plotseling schoten we de ruimte in, suisden we over glanzende witte weilanden onder een donkerblauwe hemel met hier en daar een eenzame wolk als een zeilschip. (107)

3514
Het was inmiddels over tienen maar dat bleek niet de enige oorzaak: de hemel was betrokken, met zware leikleurige wolken die nog slechts op enkele plaatsen langgerekte, helder kobaltblauwe vegen avondlucht doorlieten. (175)

3515
Een enkele kolossale, solitair door de verder eindeloos lege hemel drijvende stapelwolk sleepte een even kolossaal eiland van schaduw achter zich aan. (192)

3516
Toen ik echter keek zag ik ook niets – even later kwamen we erachter wat de oorzaak was: bewolking. (221)

3517
Een klein uur nadat we Basel achter ons hadden gelaten doemden in de verte, boven de al licht rozig kleurende wolkenstrook aan de horizon in het zuiden, als in een fata morgana van links naar rechts de witte Alpentoppen op, zo majestueus in het gelid dat het me – ook al was dit voor mij inmiddels de derde of vierde keer – weer overrompelde. (222)

3518
Het was zo licht dat het soms bijna dag leek, een dag met zo’n waterige zonneschijf (van nauwelijks lagere magnitude dan deze uitbundige maan) achter een weerbarstig melkbleek wolkendek. (245)

3519
In de lucht doolde het melancholieke gekrijs van meeuwen en werden verderwolken verder ontrafeld. (258)

3520
Boven ons spande zich een augustushemel met los drijvende helderwitte zomerwolken. (278)

3521
Waar overeenkomstige ruimten in andere steden zich met grandeur presenteren als kloppend hart, geïnspireerd bevend epicentrum van een illustere en eerbiedwaardige cultuur, ontbreken hier de neoclassicistische zuilen, met bladgoud beklede ornamenten en heroïsche wolkenluchten vol gewichtloos rondzwemmende cherubijnen. (294)