wolkenfragmenten uit Haruki Murakami, Spoetnikliefde
3343
Het was een onbewolkte
zondagmiddag tegen het eind van april. (38)
3344
Straks liggen we aan het hagelwitte
strand van de Egeïsche zee met twee paar prachtige borsten naar de zon, drinken
wijn met pijnboomhars en kijken naar het voorbijdrijven van de wolken. (89)
3345
Misschien lag ze op het strand te
kijken naar de witte wolken die langs de hemel dreven. (89)
3346
Het voelde alsof ik een bewolkte
lucht had ingeslikt. (98)
3347
Er was geen wolkje aan de
lucht en er was geen zweem van regen te bekennen. (100)
3348
In de jaren zestig hadden enkele
Engelse schrijvers er een tijdje gewoond en daar met uitzicht op de blauwe zee
en de witte wolken hun romans geschreven. (106)
3349
Er was geen wolkje aan de
lucht. (147)
3350
En ik vertrouwde mijn lot toe aan
deze wolkenstroom. (153)
3351
Wat moet een mens doen om zonder
serieus na te denken (in het gras liggen, naar de langsdrijvende wolken
staren en luisteren hoe het gras groeit) toch de aanvaringskoers (boink!) te vermijden? (156)
3352
Er lijkt een lichte bewolking
te hangen en ze ziet geen enkele ster. (178)
3353
Meeuwen scheerden krijsend door de wolkeloze
lucht en bij het café bracht de nog onveranderlijk slaperig uit zijn ogen
kijkende ober de bestellingen rond.
(205)
3354
Totdat de hemel licht wordt, wolken
langs komen drijven, vogels gaan krijsen, een nieuwe zon opstaat en de mensen
die deze planeet bewonen hun bewustzijn bij elkaar beginnen te verzamelen. (240)
3355
De
hemel was grijs van de laaghangende wolken en het leek elk moment te
kunnen gaan regenen. (241)
