Het 'liken' is zelden onvoorwaardelijk. Het vraagt vaak een exegese van de ware bedoeling, en het is in die zin niet altijd 'transparant'. Er zitten strategieën van verleiding/sanctionering etc achter... Wie liket, kijkt vaak eerst eens wie hem/haar is voorafgegaan. Soms is het liken statusverhogend, dan weer statusverlagend. En wat doe je met het al dan niet liken van commentaren op je posts? Ik vind iemand die bijvoorbeeld bij een foto alleen maar 'mooi' schrijft, niet like-waardig. Maar als je bij de commentaren er eentje liket, moet je de rest ook weer liken want je wilt toch niet dat de ene zich benadeeld voelt in vergelijking met de andere. Enzovoort, enzovoort. Neem Pierre Plum, die liket àlle commentaren op zijn stukjes (en het zijn er heel wat). Het betekent bij hem alleen maar, of toch vooral, dat hij zich de moeite heeft getroost de commentaar te lezen. Maar als hij een commentaar écht leuk vindt, zal hij een commentaar op die commentaar schrijven. Die je dan op zijn beurt opnieuw kunt liken. Et sic ad infinitum...