Het had voor het eerst gesneeuwd – en, wie weet, misschien
wel voor het laatst deze winter – en de velden tussen Aalter en Drongen lagen
er mooi wit bij. Ik had zeker van het uitzicht op dat voorbijschuivende
vrieslandschap kunnen genieten ware het niet dat ik, zonder er aanvankelijk
acht op te hebben geslagen, in Brugge had plaatsgenomen bij een door een
graffitikunstenaar bewerkt wagonraam. Nuja, er was een hoekje van het raam gevrijwaard
gebleven van de ingreep – daar was nog een glimp op te vangen.
