190125
Na een paar hoofdstukken ben ik al verdwaald in de eindeloze
gangen van Hotel Savoy. Ik zal moeten herbeginnen, een zorgvuldiger en
minder verbrokkelde lectuur is nodig. * In Australië is een hitterecord
gesneuveld. Er werd 48,8 °C genoteerd. ‘Alsof er iemand een haardroger op je
gezicht richt,’ zegt een getuige. Tientallen wilde paarden worden dood
teruggevonden. Landbouw is er schier onmogelijk. Het Great Barrier-rif sterft.
Melbourne valt zonder elektriciteit, allicht doordat te veel
airconditioningtoestellen tegelijk op volle toeren draaien. Het volk begint te
morren en wijst naar de politiek, die nog te veel en te nadrukkelijk inzet op
fossiele brandstoffen. Onlangs nog betrad een minister het parlement met een
brok steenkool: ‘This is our future.’ * X. gaat op Facebook tekeer tegen de
klimaatbetogers. ‘Elke massabeweging is dégoûtant (sic), lees er maar
Freud en Canetti op na.’ Die laatste suggestie zal ik dan maar binnenkort eens
doen: ik zet Massa en macht klaar. X. vindt dat de jongeren zijn generatie
maar beter wat dankbaarder zouden zijn: heeft die oudere generatie er immers
niet voor gezorgd dat er al decennia vrede is in Europa? Ik antwoord dat de
kolonisatie en de roofbouw die Europa naar de wereld heeft uitgedragen die
vrede in de schaduw stelt. Maar we hebben toch gedekoloniseerd? (X.) (Ik:) De
kolonisatie en de roof van grondstoffen in Afrika gaat gewoon verder, met
andere methodes en middelen. Bij S. is er dan weer een discussie aan de gang
over het consumentisme van de betogende jongeren. Ook daarin meng ik me, maar
ik moet oppassen dat (…). * Bij Grossman (Een vrouw op de vlucht…, 495):
de zoveelste oproep om Moby Dick te lezen. Dat ga ik dus maar eens doen.
(Ik had, mocht ik er op tijd zijn beginnen op letten, een bloemlezing kunnen
aanleggen van verwijzingen naar dat boek van Herman Melville.) * (…) * Zou het
kunnen dat de venijnige reactie van veel volwassenen op het klimaatprotest van
de jongeren – ze mogen niet spijbelen!; ze kunnen geen onderbouwde argumenten
geven!; ze vervuilen zelf en zijn niet bereid hun consumerende levensstijl op
te geven! – is ingegeven door schuldgevoelens die zijn opgewekt door het besef
al die jaren zelf niets te hebben gedaan? *
