190118
Begonnen aan Schrijversdagboek 1 van Virginia
Woolf omdat we binnenkort (190307 tot 190310) in Engeland enkele aan haar
gerelateerde plaatsen gaan bezoeken, maar ook omdat Pierre Plum zo enthousiast
over die dagboeken doet – en zijn oordeel neem ik uiteraard altijd ernstig op.
* Gisteren betoogden 12.500 studenten in Brussel voor een beter klimaatbeleid –
‘Het klimaatbeleid is een Joke’ las ik op een van de borden die ze met
zich meedroegen, uiteraard naar Joke Schauvliege, een van de vier
milieuministers die dit land rijk is, of arm, naargelang van hoe je het
bekijkt. Hartverwarmend is dat, die jongelui, die het spijbelverbod naast zich
neerleggen. Want ja, in die hoek worden ze nu geduwd, hun wordt
onverantwoordelijk gedrag aangewreven omdat ze, ochgod, het schoolreglement
overtreden. Alsof het hun voor de rest van hun dagen niet méér bijbrengt om
eens samenhorig en gemotiveerd voor iets op te komen wat niet alleen henzelf
maar eigenlijk iedereen aanbelangt. * Grossman: ‘zijn verlangen naar haar genot
was altijd heviger dan naar dat van hemzelf’ (Een vrouw op de vlucht…,
361) – waarna hij Ora laat voelen ‘dat hier tussen de regels iets ingewikkelds
en kroms over hem werd meegedeeld’. *
