gisteren 49

230218

▲ Alsof zeven kleinkinderen nog niet genoeg is, nemen X en Y, die ik voor het eerst terugzag nadat ze vijftien jaar geleden voor het laatst mijn pad kruisten, er nog twee peuters uit de crisisopvang bij. Ik zag hen op het speelpleintje in het park de schommel in beweging brengen en houden. Tijdelijk weliswaar, die opvang, maar toch: il faut le faire – ik kan er alleen maar respect voor opbrengen.

▲ Opmerkelijk, hoe Woelrat op het eind van het interview voor de podcast Reve tot leven, waarin hij zich ertoe heeft laten verleiden zijn rancunes de vrije loop te laten, Lieven Vandenhaute bedankt want: ‘Wij hebben nooit eerder zo goed ons verhaal kunnen brengen’. En ‘wij’, dat is dan: Woelrat + Teigetje, die blijkbaar nog altijd samen zijn en teren op hun plekje in de literatuurgeschiedenis en de homo-emancipatie.

Ik miste Judith het meest bij de alledaagse dingen. Wat te doen met alle rituelen die je als stelletje had? Op zaterdagochtend samen boodschappen doen, een krant kopen bij de krantenverkoper, thuis koffiedrinken en de krant lezen met je voeten op tafel. Wie krijgt als eerste welk katern? Het eerste of het tweede? Moet je die rituelen in je eentje voortzetten? Dat gaat niet.

Arno Geiger, Zelfportret met nijlpaard, 29