woensdag 8 februari 2023

gisteren 37

230206

Op de televisie in het café waar we na onze wandeling langs de Alzette en in Grund een koffie drinken: de beelden van ingestorte appartementsgebouwen in Gaziantep.

In de Église Saint-Jean-du-Grund, deel van de Neumünster-abdij in Luxembourg, hangt een schilderij met daarop de voorstelling van Christus aan het kruis – maar vreemd genoeg heeft die Christus borsten.

Vrachtvliegtuigen van Cargolux vliegen aan met, ja waarmee eigenlijk? Sperziebonen uit Kenia? Gedroogde mango’s uit Ghana?

De hotelier zegt voor de waarschijnlijk miljoenste keer aan reizigers die hun na het verlaten van hun kamer in bewaring gegeven bagage komen ophalen dat hij deze heeft verkocht. Very funny.

Op de trein zit een man met jeans, slordige overjas en Romeinse boord.

 


 

 

Hij ziet de hele wereld zoals die is en kijkt duizenden jaren terug om erachter te komen hoe het allemaal is gegaan. Hij ziet hoe het kapitaal en de macht zich langzaam ophoopten en nu hun hoogtepunt hebben bereikt. Hij ziet Amerika als een gekkenhuis. Hij ziet dat de mensen hun broeders moeten bestelen om te kunnen leven. Hij ziet kinderen van de honger omkomen en vrouwen zestig uur per week werken om te kunnen eten. Hij ziet verdomme een heel leger van werklozen en hij ziet miljarden dollars en kilometers land verspild worden. Hij ziet de dreiging van een oorlog. Hij ziet dat mensen die zoveel lijden gemeen en laag worden, alsof er iets in ze kapotgaat. Maar het voornaamste dat hij ziet is dat het hele wereldsysteem op een leugen berust. Dat is zo klaar als een klontje, maar de niet-wetenden hebben zo lang met die leugen geleefd dat ze het gewoon niet zien.

Carson McCullers, Het hart is een eenzame jager, 154-155 (vertaling (1983/2016) door Molly van Gelder van The Heart is al Lonely Hunter (1943))