wolkenfragmenten in Eric Min, Gare du Nord
4497
De rivier is de altijd wakende spiegel van Parijs, waarin de gebouwen en de wolken als offergaven worden gebroken. (Min parafraseert Walter Benjamin; 19)
4498
Als geen ander gooit hij aquarellen op het papier: schetsmatig en in razende uithalen die perfect doel treffen – zijn licht is van parelmoer, wolken lijken watten. (74)
4499
Het lijkt wel alsof je vanaf een duin naar de wolken kijkt. (131)
4500
Vincent realiseert er heel wat schetsen, waaruit hij enkele schilderijen puurt. Op een ervan doemen in de verte de torens en koepels van Parijs op onder woest chargerende wolken, die hij met het mes heeft uitgesmeerd. (131)
4501
(…) de huizen geel wit staan te bakken in een lucht van trillend paarsch-blauw met hier een daar een oranje wolkje (…) (Min citeert Jan Sluijters; 253)
