190528
Wat een vreemd boek, dat Rondo veneziano. Krol heeft een
eigen taal, een eigen logica. Hij trekt zich van gangbare verwachtingspatronen
niets aan, kruipt in het hoofd van eigenaardige personages. Bekijkt de taal uit
alle hoeken, speelt met vreemde wendingen, geniet van de humor die hierdoor
wordt gegenereerd en schijnt zich niets aan te trekken van de vraag of deze
humor bij de lezer overkomt – ja, van wat de lezer er in het algemeen van zou
kunnen denken. Krol is een oude schrijver, fin de carrière, hoeft niets
meer te bewijzen en gaat vrolijk zijn gang. Ik begrijp niets van zijn boek maar
blijf gefascineerd, of vooral geïntrigeerd lezen. Zonder ook maar in het minst
te bevroeden waar het naartoe gaat. * Ik heb het weer niet kunnen laten: Oxfam
tweedehands. Hondejaren van Günter Grass, Op reis rond de wereld en
op Rottumerplaat van Godfried Bomans, Het laatste hoofdstuk van Knut
Hamsun, De glazen stolp van Sylvia Plath, Wat mijn moeder mij nooit
verteld heeft van Blake Morrison en ART 285.b van Christiaan Weijts,
dat alles samen voor 14 euro. Ik ben meteen begonnen in Bomans, met diens
kostelijke – maar erg vluchtige – verhaal over zijn vliegtuigreis over de
Noordpool naar Japan. * (…) *
