In de mist wordt alles half onzichtbaar. Er ligt een
waas over of net achter de dingen. Alles klinkt gedempter. De mens is niet of
nauwelijks aanwezig. Kleuren verdwijnen. Contouren tekenen zich zacht af.
Twee mistige beelden. Het eerste toont wat ik zie als
ik uit mijn raam naar buiten kijk. Onder een bladerloze boom toont een eenzame passant
met zijn formaat hoe groot die boom is. Het tweede is – dezelfde dag – gemaakt op
een van de mooiste plekken van mijn stad. Een auto komt de hoek omgereden. Ook
hier benadrukt die ene menselijke aanwezigheid de stilte en verlatenheid van
het geheel. Ik houd van mist. Het mist maar zelden.
Brugge, Karel de Stoutelaan – 071220
Brugge, Spiegelrei – 071220
