’s Avonds de beneveling, halve nachten op, een sociaal leven
náást de wereld, een werk dat volledig los van alles staat, de urenlange omgang
met fictie en met eigen gedachtespinsels – de afgelopen maanden bekruipt mij
een gevoel van irrealiteit. Zeker ook niet vreemd daaraan is mijn toenemende
onvrede met de gang van zaken in de wereld waarin ik, hoe dan ook, te leven
heb.
