donderdag 13 maart 2014

mijn woordenboek 374



ARSENICUM

Honderden bladzijden voordat een greep uit zijn inhoud zijn dodelijke werk zal doen, zie je hem al verleidelijk blinken boven op een van de hoogste schappen van de winkel van apotheker Homais, de rationalistische kwakzalver die in het nog landelijke dorp van Madame Bovary de Verlichting introduceert – op hetzelfde ogenblik waaien uit de stad de eerste kwalijke dampen van de industrie en de duistere odeurs van modieuze en wufte zedenverloedering over. Zoals de geoefende bellettrie-adept wéét dat met de tweeloops die in het eerste bedrijf door de jachtopziener wordt opgewreven in het derde bedrijf het fatale schot zal worden afgevuurd, nadat eerst allerlei familiale en amoureuze verwikkelingen een web van intriges en psychologische dramatiek zullen hebben gespannen, zo weet ook de meest argeloze flaubertofiel dat de vermelding van dat met het dodelijke witte poeder gevulde bokaal niet zonder gevolgen kan blijven.

Ik heb mij laten vertellen, of ik heb ergens gelezen, dat het innemen van arsenicum aanleiding geeft tot een onvoorstelbaar pijnlijke en gruwelijke dood.

Ik het gelukkig nog niet aan de lijve mogen ondervinden.

Het woord, maar dan de Franse versie ervan, doet mij ook denken aan een chanson waarin Alain Bashung dwingend scandeert en de toehoorder naar een climax lijkt te voeren:

Faites monter l'arsenic
Faites monter le mercure
Faites monter l'aventure
Au-dessus de la ceinture
Et les pépites
Jetez les aux ordures