Goede middag Pascal
Misschien volstaan 5 minuten niet om een reeks van 10
afleveringen ernstig te beoordelen?
De reeks ‘In Vlaamse velden’ kan inderdaad bekritiseerd
worden als historisch onjuist op bepaalde aspecten, dat zegt ook een ervaren
licentiate geschiedenis me. Volgens haar is de grote waarde van de reeks dat ze
kon vaststellen dat de leerlingen, vooral van het 5de en 6de jaar middelbaar,
massaal ernaar hebben gekeken. Als die jongeren in de komende tijd in de
Westhoek een oorlogskerkhof bezoeken, dan hebben ze ondertussen toch een
pakkend en redelijk juist beeld gekregen van de ellende in de loopgraven, waar
al die jonge mensenlevens verkwist werden. Volgens mij maakt dit de reeks wél
waardevol!
Met vriendelijke groeten,
C.
*
Dag C.
Dank je voor je pertinente reactie. Mijn beoordeling
betrof de esthetiek van de beelden en hun veronderstelde relatie met de historische
werkelijkheid, niet de pedagogische waarde van de reeks. Waarbij hoe dan ook
dient te worden opgemerkt hoe triestig het zou zijn als jongeren enkel nog met ‘gladde’
en ‘scherpe’ beelden zouden kunnen worden gemobiliseerd. En bovendien: wat is
de waarde van hun besef, als ze op tv en in games al duizenden virtuele doden
hebben gezien en eventueel al duizenden virtuele vijanden hebben uitgeschakeld?
Maar het is natuurlijk wel nog mogelijk om hen historisch besef bij te brengen.
Ooit zag ik een klas jonge Britse studenten op de militaire begraafplaats van Thiepval in Noord-Frankrijk. De imposante architectuur van Lutyens en vooral
het charisma van de leraar bezorgden iedereen, mij als toevallige passant
inclusief, koude rillingen. Een van de leerlingen moest een tekst voorlezen,
dan moest iedereen zijn eigen naam zoeken in de in witte zandsteen gebeitelde kolommen,
en dan volgde er nog een minuut stilte. Er was niets anders mogelijk dan
ingetogenheid en een diep doorvoeld historisch besef. Maar goed, als de reeks ‘In
Vlaamse velden’ tot iets dergelijks heeft bijgedragen, mag hij voor mij zeker
bestaan!
Met vriendelijke groet,
Pascal
