Ik neem de radio mee en de oortjes. De Beatles zingen ‘All my lovin’’ wanneer ik bij de Siphon rechtsaf draai. Het aangename van muziek tijdens verplaatsingen is dat hier observaties worden samengebracht die ‘normaal gezien’ nooit zouden samenkomen. Er schuilt met andere woorden een element van creativiteit en onvoorspelbaarheid in. Ping! Daar is Manu Chao. Je ne t’aime plus mon amour. Ping! Een beetje later en verder, precies op het ogenblik dat ik zie dat een van de afwateringskanalen bij het sas is uitgedroogd, verneem ik dat in het Europees gedeelte van Istanbul het water twee meter hoog staat. Manu Chao blijft hangen. Je ne t’aime plus tous les jours. Ik luister nog wat naar het actualiteitenprogramma ‘De Wandelgangen’, waarin allerlei onderwerpen aan bod komen die ik nu alweer slechts met de grootste moeite ophaal: de Belgen op de Spelen, de stijgende verkoop van dieselauto’s, een persconferentie van – ping! - de minister van Cultuur. Ik keer terug langs de Baron Ruzettelaan en de Nijverheidsstraat.
