190726
Ik zit in Oostduinkerke op een bankje naar de zee te kijken. Komt er een man naast me te zitten. We raken aan de praat. Hij blijkt in Luxemburg te werken. In een bank?, vraag ik hem. Jawel, antwoordt hij. Coupons? Neenee, dat bestaat niet meer. Er is te veel controle, er zijn te veel wetten. De mensen moeten met hun geld elders heen. Ze vinden wel de weg. Hoe noem je zo’n werk?, vraag ik hem nog. Fiscale spitstechnologie of zo? Men heeft het over fiscale optimalisatie, antwoordt de man. Juist ja, denk ik, het eufemisme. De man mag vriendelijk zijn, geen probleem daarmee, maar ik moet toch de aanvechting bedwingen om hem lelijke dingen naar de kop te slingeren. Ik kan maar weinig waardering opbrengen voor wie met dit soort werk zijn brood verdient. Het gesprek valt stil en we gaan elk ons weegs. *
