Mark Kramer vroeg me een bijdrage te leveren voor Bookshelves, zijn blog over
persoonlijke bibliotheken.
Ik bezit een aanzienlijke
collectie romans. Die verzameling is in de loop der jaren al herhaalde malen
bijgesnoeid. Soms betreur ik achteraf het uit handen geven van een boek. Zo
stelde ik onlangs vast dat ik niet op tijd de waarde van Robert Walser heb
ingeschat.
Mijn collectie staat deels
op een constructie van bakstenen en planken. Een restant is dat van mijn
oerbibliotheek, zoals ik die een half leven geleden startte op mijn
studentenkamer in Leuven. Het concept is eenvoudig, goedkoop en stevig. En
gemakkelijk te verhuizen – wat geen overbodige luxe is in een al bij al tot
dusver vrij nomadisch bestaan.
Afgezonderd van mijn
bibliotheek, die discreet staat opgesteld in kamers waar bezoekers normaal
gezien niet komen, heb ik ook een pronkkast. Die telt drie planken.
Op de bovenste plank staan
mijn boeken van de bovenste plank. Dat zijn mijn lievelingsboeken, die ik bij
brand moet redden – al besef ik dat dit, gezien de sterk afgenomen waarde van
boeken en hun zeer theoretisch geworden onvervangbaarheid, een romantische en
in elk geval anachronistische gedachte is. Restrictie: van elk auteur mag er
maar één boek op die plank staan. Dat is de enige reden waarom niet alles van
W.G. Sebald daar te vinden is.
Op de middelste plank staan
de recente aankopen. Telkens ik een boek aankoop, en vaak gebeurt dat met
meerdere tegelijk, plaats ik die rechts op die plank bij. De boeken waarvoor
daardoor links geen plaats meer is, vertrekken naar hun plaats in de
bibliotheek, elders in het huis.
Op de onderste plank staan
de recent gelezen boeken. Ook de samenstelling van deze plank verandert, net
zoals de middelste, voortdurend op de hierboven geschetste manier.
Deze pronkkast is dus maar
een onderdeel van mijn bibliotheek. Het belangrijkste van mijn boekencollectie
is minder materieel van aard. Het is een idee, een gevoel, een emotioneel feit.
Het heeft te maken met het bijzondere vermogen van boeken om je je te
doen thuis voelen daar waar ook zij zijn.
