(21 oktober 2001)
Ulysses: een bad,
een onderdompeling. Qua entertainment het hoogste goed.
‘So his mind turns, after its customary centripetal
fashion, to that centre which, like the leg of Donne’s compasses, it constantly
yearns and leans after – Molly, her shoulders, hips, plump buttocks.’ (Harry
Blamires, The New Bloomsday Book, 32)
Dit citaat doet me denken aan dat andere, dat ik een tijd geleden ergens heb
opgescharreld maar ik weet niet meer van wie het is: ‘Why are we crucified into
sex. Why were we not left rounded off, and finished in ourselves?’ Het
verband tussen beide citaten ligt behalve in het inhoudelijke wellicht in wat
Blamires vervolgens signaleert: dat Blooms poging om zijn ‘mind’ op ‘betere’
gedachten te brengen door naar zijn vingernagels te staren, een associatie
impliceert met de nagels van het kruis van Jezus, ‘Bloom’s private crucifixion’.