facebookbericht 595

Ik heb in mei 22 dagen alleen door Frankrijk gefietst. En nu 6 met jou. En ze zijn mij evenveel waard. Het was anders. Niet minder intens maar op een andere manier intens. Je fietste goed. Je volgde mijn aanwijzingen. Rij links achter mij als de wind van rechts komt; of rechts achter mij indien van links. Trap wat kleiner, zeker in de eerste kilometers. Zet hem maar eens op de drie in de afdaling. Af en toe hoorde ik een zucht of een gesmoorde vloek. Dan wist ik dat ook voor jou de helling steil was. Maar telkens verbaasde je me dat je zo snel na mij de top bereikte. Ik wees naar wat je soms wel, maar soms ook niet zag: drie reigers, een kiekendief, een onweerswolk die achter ons aan zat maar ons niet kon inhalen. In het Sommegebied wees ik naar een kleine begraafplaats van sukkelaars van tussen de 19 en 22 die nooit het geluk mochten smaken van door dit prachtige landschap te fietsen, hoe lastig ook, en koffies te drinken, hoe bitter ook. Het zwaard als kruis, een paar zorgvuldige getrimde cipressen, de witte zerken rij aan rij. Alweer een project? Ach, dit project hebben we tot een goed eind gebracht. Ik ben trots op ons en zeker ook op jou. Het was een mooie reis. En Lieve heeft gelijk: 't is liseron, hagewinde. Zoek het maar op in de Larousse, er staat een afbeelding bij.