gisteren 79

230320

▲ Stel dat je dokter je een kankerdiagnose geeft en meteen zegt dat het volgende bulletin er pas in 2030 komt. Dat is wat het IPCC doet met de update van zijn klimaatrapport. En de diagnose betreft niet één patiënt maar de hele planeet. De planeet is de patiënt. We zullen pas over zeven jaar meer weten over hoe het met hem, met ons, gesteld is. Nochtans laat het nieuwe rapport aan duidelijkheid niets te wensen over. Het gaat slecht met de patiënt. Het lijkt erop dat we in 2030 vooral schade zullen moeten opmeten en onomkeerbaar geworden aftakelingsprocessen vaststellen.

De beweging verzandt in een vorm van systematisch en vruchteloos verzet. Het is een kritische, noodzakelijke en moedige manier van actievoeren, maar helaas volkomen vruchteloos. Er verandert niets mee. Onze strijd houdt de politieke status quo in stand, de illusie van een ideologische confrontatie met de macht. Maar de status quo is altijd in het voordeel van de macht. We moeten verder gaan. We moeten meer doen.

Mohamed Mbougar Sarr, De diepst verborgen herinnering van de mens (vertaling (2022) door Jelle Noorman van La plus secrète mémoire des hommes (2021)), 366