19 november 2005
droom met drie sporen
Ik kom binnen in een kamer, het geurt er naar een man die
graag leeft. Er ligt een boek op de tafel. Ik begin in dat boek te lezen. Vanaf
hier wordt mijn droom een gelezen droom. Ik ben in een haven. In het water van
een van de dokken zwemmen een man en een vrouw. Ze kussen elkaar. Hiervan
bestaat een foto. Vanaf nu is mijn droom die foto. Op de foto is het kussende
koppel te zien. Op de achtergrond ligt een jacht. Het beeld begint te bewegen.
Vanaf nu is mijn droom een film. Een detective, een man die in een woonkamer
naar tv zit te kijken, ziet het beeld. De man rookt een sigaar. Het beeld komt
voor in een toeristisch programma. Uit de naam van het jacht kan de detective
afleiden welke haven het is en zo de vrouw, want die is gezocht, lokaliseren.
De haven heet Hardonne. (Het toponiem Hardonne bestaat niet.)
Tweede spoor in de droom: een fastfoodzaak met verschillende
specialiteiten – oosterse, Aziatische… Iemand zegt: de Aziatische
specialiteiten zijn voor jou. Ze blijken uit met gezichtjes beschilderde inktvisschijfjes
te bestaan. Op een van de terrassen van deze multigespecialiseerde fastfoodzaak
vind ik iemand terug die ik lang niet meer heb gezien, een hoogst oninteressant
iemand.
Derde spoor: een skivantie. De skivakantie valt in het water
want de regen valt met bakken uit de lucht. Er is een man die in elkaar krimpt
en vervolgens uit elkaar spat, zoals in een tekenfilm een figuurtje uit elkaar
kan spatten: met veren die uit zijn kop springen en zo, én daarbij de
bijpassende geluidjes. Ik kijk vol ontzetting naar die man en denk: dit is
ongetwijfeld de ergste minuut van zijn leven. Maar ik besef dat hij het zelf
ook weet en dus ben ik blij voor hem want straks is die ergste minuut voorbij
en erger zal het dan alvast nooit meer worden.
