wolkenfragmenten uit Cesare Pavese, Jouw land
2807
Ik keek naar die hele
uitgestrektheid, naar de velden, de vlekken van bomen en dorpen, de wolken,
de stenen van de muur, en zei tegen mezelf: ‘Een mooie tocht heb je gemaakt.
Het was de moeite!’ (40)
2808
Die avond hingen er onweerswolken
en het weerlichtte, of de lucht ramen had. (44)
2809
Daarop trokken de wolken weg
en lieten alles achter in een zee van maanlicht, je kon achter de boerderij de
donkere tepel van Monticello zien.
(46)
2810
Het werd koel en ik ademde met
genot de frisse lucht in, je zag de velden nu weer en het woei en de wolken
scheurden. (61)
