vrijdag 27 april 2018

parallel 106


Ik had echter – vervloekt – na het einde van een zeereis door de noordelijke poolstreken, mijn verblijf in Moermansk nog met één dag verlengd; vanwege een rondvaart! – een rondvaart door de belangrijkste haven van de Russische Noordelijke vloot en ijsbrekervloot en ik was vervolgens aan boord van een voor toeristische doeleinden omgebouwde visserstrawler langs paraat liggende slagschepen gevaren en door de Kolabaai, een bijna zestig kilometer lange fjord in de Barentszzee, waar in de stilgelegde scheepswerven en de weggerotte dokken talloze wrakken van kruisers, fregatten, torpedoboten, en onderzeeboten van alle klassen lagen weg te roesten, gekapseisd of half gezonken.

Christoph Ransmayr, Atlas van een bange man, 279-280

ǁ

En wat zou een bewonderenswaardige basis zijn voor een vloot kruisers die zich elk moment op Engeland kon storten? Juist, de kust bij Moermansk. Het was in de lente van 1894 dat hij me wat materiaal gaf – erg aardig van hem, maar Russen zijn gespecialiseerd in dit soort attenties – voor een klein rapport aan B.Z. over Moermansk als vlootbasis; ik vraag mij af of er al eerder gesproken was over de strategische mogelijkheden van dat verafgelegen gebied.

Norman Douglas, Terugblik, 73