Het was een moeilijk probleem in de taal der bloemen,
omdat het om een vrouw ging die pas weduwe was geworden. Een rode roos, symbool
van een vlammende hartstocht, kon beledigend zijn voor haar rouw. Gele rozen,
die in een andere taal de bloemen van het geluk waren, drukten in het gewone
spraakgebruik jaloezie uit. Men had hem wel eens verteld over de zwarte rozen
uit Turkije, die misschien de meest aangewezen soort waren, maar hij had ze
niet te pakken kunnen krijgen om ze op haar binnenplaats te laten
acclimatiseren.
Gabriel García Marquez, Liefde in tijden van cholera, 463
