A city becomes a world when one loves one of its inhabitants.
Lawrence
Durrell, Justine, 55
ǁ
Aan Parijs moest ze, ondanks de eeuwige regen, de gierige
winkeliers en de homerische grofheid van de koetsiers, altijd terugdenken als
de mooiste stad van de wereld, niet omdat het in werkelijkheid al dan niet zo
was, maar omdat de stad verbonden bleef aan de herinnering aan haar gelukkigste jaren.
Gabriel García Marquez, Liefde
in tijden van cholera, 316-317
