Zou elke seconde van ons leven zich oneindig herhalen, dan
zijn we vastgenageld aan de eeuwigheid zoals Jezus Christus aan het kruis. Dat
is een verschrikkelijk vooruitzicht. In de wereld van de eeuwige terugkeer rust
op elke handeling het gewicht van een ondraaglijke verantwoordelijkheid.
Milan Kundera, De
ondraaglijke lichtheid van het bestaan, 9
ǁ
‘Maar ik denk ook,’ zei Vincent opeens, ‘dat je alles voor
lief gaat nemen. Je wordt onverschillig omdat je weet dat je eindeloos de tijd
hebt en alles nog eens kunt goedmaken. Het haalt de essentie uit het
voorbijgaan van de dingen wanneer het meeste dat je doet herhaalbaar en
herstelbaar is. Je leven wordt minder waard – of tijd wordt minder waard, die
devalueert want je hebt er ineens een onuitputtelijke voorraad van.’
Stephan Enter, Grip,
40
