Van gisteren zal ik onthouden dat een van de hotelgasten, toen dezelfde arbeider van gisteren weer met zijn dierengeluidenrepertoire was begonnen en al het kraaien, fluiten en blaffen had afgewerkt, l’asino! riep, dat ik het besluit nam een vespa te kopen, liefst een olieblauwe, dat we bovenop het eerste kaapje, vier kilometer ten zuiden van Vieste, een radioamateur aan het werk zagen – hij had contact met iemand op Kreta en waarover ging dan die communicatie?, over communicatie, en meer specifiek die communicatie die ze nu hadden, het was een communicatie over technische aspecten van de communicatie, een communicatie over communicatie, een metacommunicatie dus. Ook wil ik mij herinneren hoe we, terugkerend langs het strand, in de verte Vieste knalwit zagen pronken op haar rots, tegen een achtergrond van wolken die ons ook deze dag niet leken te zullen bereiken – terwijl wij maar al te goed wisten dat de zomer in België intriestig is.
Vandaag huren we een scooter om de Gargano te verkennen.
