Van gisteren zal ik mij het morele probleem herinneren dat zich stelde nadat, na het plaatsen van onze bestelling, was gebleken dat het café waar we op het terras een koffie dronken, café Miriam, werd uitgebaat door een Mussolinifanaat: aan alle muren hingen Mussoliniparafernalia en er werden er zelfs, wellicht ten behoeve van extremistische voetbalfans, verkocht. Opstappen of niet? We bleven zitten. Het beeld van de oude mannen die in het park een voorbijfietsende zwarte uitlachten, zal mij ook bijblijven. Ik wil ook onthouden dat tijdens de gebedsdienst waarin we toevallig verzeild geraakten, de oude vrouw – altijd vrouwen hier, en altijd oude vrouwen – die voor de voorbeden de ontbrekende priester verving een fout maakte en prompt werd gecorrigeerd door een van de andere aanwezige vrouwen, en dat we een tentoonstelling bezochten met foto’s van het oude Brindisi die we konden toetsen aan wat we op onze wandeling vandaag hadden gezien.
Vandaag vliegen we naar huis. Vanavond komt G. bij mij eten.
