Van gisteren zal ik onthouden hoe we voor dag en dauw in de nog verlaten straten van Brindisi naar de bushalte stapten, en zal ik wellicht niet kunnen vergeten hoe we een paar uur later in een grijs, grauw en miezerig Charleroi aan het station aankwamen omdat we daar de trein naar Brussel moesten nemen. Ik wil ook onthouden dat ik Roland van Campenhout en Helmut Lotti heel vrolijk zag doen in Villa Vanthilt.
Vandaag moet ik terugkeren naar de normale gang van zaken.