Van huurwoning naar eigendom. De intrede van elektrische
apparaten, een platenspeler, televisie. Een auto zelfs, dat was in 1966. Nooit
hadden mijn ouders het zo goed gehad. Het Wirtschaftswunder
voltrok zich ook in ons gezin. Mijn ouders lieten zich op deze golf
meedrijven, een beetje verbaasd wellicht... Een beetje verdwaasd… En wij, de
kinderen, lieten het ons welgevallen. Ik was in elk geval jong genoeg om nu te
kunnen zeggen dat ik nooit een tekort heb gekend. Wel meegemaakt, maar niet
onthouden.
De ochtend van 6 december 1966 staat in mijn geheugen gegrift. Ik
was net vijf en nog klein genoeg om teleurgesteld te zijn mocht de Sint mij
links hebben laten liggen. Maar dat deed hij dit keer zeker niet! Die ochtend
lag er op de grond in de kerstboomhoek veel meer voor mij uitgestald dan ik had
durven te hopen. En nu besef ik dat dit mij allicht niet zou zijn bijgebleven
indien het niet uitzonderlijk veel zou zijn geweest, meer dan de vorige én de
volgende jaren, toen ik eigenlijk al te oud begon te worden om door de Sint in
die mate te worden verwend.
De twee autootjes van iets groter formaat dan deze waarmee ik
gewoon was te spelen pasten nog op een andere manier niet in mijn collectie
want het waren oldtimermodellen, en ik legde mij toe op het verzamelen van zo
hedendaags mogelijk ogende sportkarren. Ik was er dus eigenlijk niet zo blij
mee, maar dat liet ik natuurlijk niet blijken. Ik kreeg die dag ook twee
boeken, een met kabouterverhalen en een ander met sprookjes van Andersen. Maar
ik kon nog niet lezen! Ik kreeg de boeken alvast vooruit – en dat was goed
ingeschat door mijn ouders. Al hadden zij wel moeten weten dat ik voor
kabouters en sprookjes geen belangstelling had. Zodra ik het lezen machtig was,
begon ik met avonturenverhalen: Karl May, Arendsoog, dat soort dingen. Ik kom
daar nog op terug. Verder zal er tussen de kleine letterkoekjes (die wij pique-niques noemden) en de mandarijntjes wel een
gezelschapsspel of een puzzel op de grond hebben gelegen, maar dat weet ik niet
meer zo goed. Ik herinner mij wel nog het tablet chocolade: ik vrat het
helemaal op, wat mij een twee dagen durende levercrisis opleverde.
lees vanaf hier deel 1
lees hier
vanaf het begin van deel 2
