Mijn tekst over George Steiner is 35 jaar geleden geschreven. Er
is ondertussen wel wat water door de rivier gestroomd. Ik heb die oude tekst
hier geplaatst omdat Steiner vorige week gestorven is. En uit zin voor
archivering, misschien had iemand er nog iets aan. Uit niets hoeft te blijken
dat ik het nog met alles eens ben. Misschien was ik dat zelfs niet toen ik het
schreef. Het is per slot van rekening niet veel meer dan een parafrasering. Ik
heb nu overigens gemerkt dat ik toen onmogelijk alles kan begrepen hebben.
Desalniettemin blijf ik George Steiner een bijzonder interessant denker vinden.
*
35 jaar geleden vond ik het fascinerend. Ik had zo'n
dingen nog nooit gelezen, en die eruditie was verpletterend. Later leerde ik,
zoals zovelen, Steiner kennen op televisie (Wim Kayzer). Wat een stempel heeft
die man gezet. Een uomo universalis uit vroegere tijden, en hij vond het nog
prettig ook om zo te 'epateren' met zijn eindeloze kennis. Daarna is het bij
voornemens gebleven. (Ik wil nu wel nog Het oog van de meester lezen.) Nu, 35
jaar later, kijk ik een beetje meewarig terug. Steiner is helemaal uit de tijd.
Dat zegt veel over de tijd, natuurlijk.
