190220
Uwe Timm: het prettige, het plezier, het aangename van de
kennismaking met een stem die je voor het eerst hoort. Ik lees de eerste
bladzijden van De ontdekking van de curryworst en weet meteen dat ik álles van deze man wil lezen. Wat
is het precies dat deze stem zo aangenaam en vertrouwd maakt? Daar de vinger op
kunnen leggen… * Als ik aan dit tempo en deze regelmaat en hoeveelheid woorden
per dag aan dit dagboek voortwerk, kom ik na een jaar uit op het equivalent van
een – qua typografie – gemiddeld boek van 425 bladzijden. * Op Facebook zie je
de zure reacties op klimaatnieuwtjes. Komt dat Zweedse meisje per trein naar
Brussel om morgen mee te betogen, dan is het van weet je wel voor hoeveel CO2-uitstoot
dat zorgt? En wordt het nieuws verspreid dat Anuna De Wever en haar vriendin
Kyra een door Jeroen Olyslaegers opgetekend boek gaan uitgeven, dan is het van
ochgot die arme bomen die daarvoor gaan moeten sneuvelen. En let wel, het zijn
intelligente mensen die dat soort argumenten gebruiken! * Gerard Reve heeft
toch maar de status verworven dat hij zo’n ouwehoerboek als Het Boek Van
Violet En Dood verkocht kreeg. Een boek waarin hij, welbeschouwd, vooral
dit doet: zichzelf pasticheren. De tristesse die daarvan uitgaat. De
eenzaamheid van die specifieke vorm van herenliefde, zeer begrijpelijk
uiteengezet, maar met voortdurend die ondertoon van: ik heb er zelf niet voor
gekozen om zo te zijn, om die voorkeuren te hebben. * Ik zat vanavond met mijn
rug in de rijrichting toen de trein uit Brussel-Zuid wegreed en zo kon ik boven
de hoofdstad de maan zien opkomen, vol en oranje en groot: wat een spektakel! *
