Beeld je eens in dat dat bouwvolume met de dubbele garage er het eerst stond, dat daarna dat witte fermettetje er is bijgekomen, vervolgens het vreemde bouwseltje in de voortuin met die betonnen hond erbij, en ten slotte, aan de horizon, de molen. Misschien een rare gedachteoefening, maar het doet een mens wel iets inzien over de creativiteit waarmee in ons land met de regels inzake bouwvoorschriften en ruimtelijke ordening wordt omgesprongen. De letter en de geest. De toekomst en het verleden. En die creativiteit is helaas geen uitzondering, zoals je van creativiteit geneigd zou zijn te verwachten, maar regel.
210314
