facebookbericht 1171

Gisteren wist een vriend mij te vertellen dat hij Raoul Lambert in de Colruyt was tegengekomen. Hij had Raoul aangesproken, hoewel Raoul hem niet kende. 'Ik ben altijd een grote fan van u geweest, mijnheer Lambert.' Waarop Raoul zei: 'Dank u, dat doet mij veel plezier.' Daarna hadden ze een kort gesprekje. Raoul vertelde onder meer dat hij alle souvenirs van zijn sportieve loopbaan had weggegeven. 'Ze vragen dan, mijnheer Lambert, mogen wij een truitje hebben voor onze tombola. En dan kan ik geen neen zeggen hé.' Nu heeft hij niets meer dat aan vroeger herinnert. Een nog altijd levende legende. Een monument uit een tijd dat geld nog niet alles regeerde en de supporters nog niet werden aangezet om aandelen te kopen van de baas.