De lijnrechte – en uiteraard horizontale – horizonlijn scheidt land van lucht. Neen, reliëf hebben we hier niet. Het land is een geometrisch afgeboord perkje met amechtige graspluksels. Hier moet je niet groot zijn om boven het maaiveld uit te steken. Een wand van blauwe golfplaten stelt een imitatielucht voor – blauw is nu eenmaal de kleur van lucht, nietwaar. Geen wolkje eraan. Op het meer dan dorre land staat een eenzame boom. Hij wordt voor ontsnappen behoed door middel van een ketting. Op het hout van deze boom is alvast een optie genomen want in dit land heeft alles – uiteraard – een bestemming.
210327
