Jozef Deleu verwijt de Vlaamse intelligentsia een te makke
houding. Maar zelf heeft hij – op die enkele pamfletten in de jaren tachtig na –
zich toch ook niet echt zwaar geëngageerd. Dat had hij, vanuit zijn positie als
onafhankelijke gerespecteerde cultuurgoeroe, zeker méér kunnen doen. Mij lijkt
het dat hij altijd te angstvallig zijn onafhankelijkheid heeft bewaakt. Enfin,
het is een indruk.
