R treedt op deze blog
aan als gast. Hij neemt zich voor mij 365 berichten te sturen en hij gaf mij de
toestemming deze berichten hier te plaatsen.
R wenst anoniem te
blijven.
Dag Pascal,
Het leukste van weggaan is toch nog altijd het thuiskomen.
Mijn beste herinneringen heb ik in dit verband aan de terugkeer van vakantie in
Frankrijk, lang geleden. We reden ’s nachts, de drie kinderen achterin. Om een
uur of 6, 7 passeerden we de Nederlandse grens en ging radio-1 aan.
Er was er een christelijke kinderboekenschrijfster te gast,
Lijda Hammenga. Ze vertelde zo boeiend mogelijk over wat mij een heel saai
bestaan leek. Haar nieuwe boek Prikpoes,
was uit. Maaike en Koen speelden in de tuin van tante Suus. En opeens hoorden
ze een gek geluid uit de schuur … etc. Toen ik een andere zender wilde zoeken,
begon ze over de Tweede Wereldoorlog, en ze vertelde dat ze pas laatst had
ontdekt dat dat “best een spannende tijd
was geweest.” Onze kinderen schoten vanaf de achterbank als eerste in de
lach: goed opgevoed. Hilarisch werd het toen ze vertelde waarom, namelijk met
die onderduikers, en de joden, en die concentratiekampen… ja, misschien ging ze
daar ook nog een keer een boek over schrijven. Dat was echt thuiskomen.
Gister kwamen mijn vrouw en ik terug van een korte dadertour
in Duitsland. We bezochten het SS-museum in Wewelsburg en de Gestapokeller in
Munster. De week ervoor waren we naar het geheel vernieuwde herdenkingsmuseum
van de Eerste Wereldoorlog in Ieper geweest. De oorlogsindustrie draait nog op
volle toeren.
Een van de vele boeiende objecten was een kaart uit 1942 met
een Duitse prognose over hoe de wereld er na een paar jaar uit zou zien. Bijna
alles was Duits blauw. Dat roept bij mij altijd weer de vraag op hoe het zou
zijn geweest als ze hadden gewonnen. En opeens wist ik het. Ik had het al
gezien in Amerika. In het geboortehuis van Thomas Jefferson. Daar hing een
tekening aan de muur over “how the west was won”, namelijk door de genocide die
niet alleen zeer succesvol was in zijn uitvoering maar ook in het verdringen
van diepe schaamte door misplaatste trots. Zo had het in de vorige eeuw ook af
kunnen lopen, bedacht ik me. In ieder geval als het aan mijn vader lag.
Groet, R
