donderdag 14 november 2013

facebookbericht 453


Ik las ook eerst perrongeluk in plaats van per ongeluk en dacht heel even, dan moet ook perronongeluk bestaan, maar die gedachte, en ook de gedachte aan Emile Verhaeren en het station van Rouen, duwde ik weg want Didiers tekening is vrolijk en erg goed, ook al moet mij toch van het hart dat, behalve het feit dat de tekening goed bij het tafelkleed past, ook het tafelkleed, mutatis mutandis als het ware, goed bij de tekening. Past. Als het ware. Zonder daarom afbreuk te willen doen aan de tekening! Ze passen gewoon goed bij elkaar, tekening en tafelkleed (en ook de pot rode confituur die Didier er in gedachten bij plaatste). En dat helemaal niet per ongeluk, Suzanne Visser, maar noodwendig en gedelibereerd, daar ben ik zeker van.