17 augustus 2013
Rond elf uur vertrekken we voor onze laatste fietsrit. We
zullen deze week 59 + 85 + 50 + 52 = 246 kilometer hebben afgelegd. Met de auto
rijden we tot Versols (op de weg naar Saint-Affrique) en van daaruit vertrekken
we met de fiets. Eerst doen we de beklimming van Gissac; op de top is er nog
een bolletjestrui op het wegdek geschilderd, het restant van een
VTT-wielerwedstrijd. Op het eind van de afdaling vinden we op een bult van rode
aarde, onder twee eiken, een mooie picknickplaats. Met uitzicht op het château
de Montaigu. De beklimming daarheen blijkt de zwaarste van de hele week – en we
hebben er toch al een paar lastige gedaan. Boven worden we opgewacht door een
orkestje (vijf jongemannen waarvan er een deuntjes speelt op een trekzak, hij
wordt begeleid door een trommelaar). Niet dat ze er speciaal voor ons staan,
maar ’t is toch prettig te denken van wel. Nog wat verder (de beklimming is, zo
stellen we vast, nog verre van gedaan), wanneer we alweer uitpuffen en S. nog
wat moet bekomen van de nare ervaring net een van de bergwand losgekomen
rotsblok achter zich te hebben horen neerkomen, wacht een vriendelijke
staartloze hond ons op.
