vrijdag 22 juni 2012

schrikkel 160



Een hond met vadermoordenaar en vlinderdas verwelkomt het zorgvuldig getrieerde toeristenvolk en wijst het meteen op zijn plichten. Il faut le faire. De boodschap komt aan bij wie hier niet hoort. Wie daarentegen hier al zijn plaats verworven heeft, het ‘schoon volk’, neemt hier geen aanstoot aan want voelt zich niet persoonlijk aangesproken. Deze hond keft alleen maar naar het klootjesvolk, het frigoboxgepeupel, lieden die hun hond op straat of op het strand laten kakken en vervolgens de drol laten liggen. ‘Schoon volk eerst’.
Het woord ‘schoon’, overigens, wordt hier niet gebruikt in de betekenis van proper maar in de betekenis die het ook heeft in de uitdrukking ‘’t schoon verdiep’, gebruikt voor het Antwerpse stadhuis. Daar betekent ‘schoon’: stijf, deftig, important. Of vertaal dat ‘schoon volk’ naar het Frans. Dan heb je meteen de omschrijving van wie hier écht welkom is – met of zonder kakkende honden.