Van gisteren wil ik onthouden dat T. zo vriendelijk was ons naar Charleroi te voeren, dat het vliegtuig nogal onzacht landde op de luchthaven van Pescara en dat de passagiers daarvoor – of daardoor – applaudisseerden, dat we vanuit onze hotelkamer uitkijken op een streepje Adriatische Zee, en dat we op onze avondwandeling halt hielden bij een openluchtkaraokebar waar autochtonen, geholpen door een autocue, moedig Italiaanse schlagers te berde brachten, ook schlagers die een grotere toonvastheid vergden dan ze konden opbrengen.
Vandaag blijven we de hele dag in Pescara.
