Van gisteren wil ik mij herinneren dat ik droomde dat ik een te koop staand huis in hartje Praag bezichtigde – er was een lange smalle tuin bij en achterin een compleet badhuis – en dat ik toen ik wakker was geworden besefte dat ik had vergeten naar de prijs te informeren. Ik zou mij wellicht van gisteren binnen korte tijd al niet meer herinneren dat ik een hele treinrit van Brugge naar Brussel lang werd gestoord door een luid boerende en in haar gsm kwetterende vrouw, ware het niet dat ik van de nood een deugd maakte door, alles wat ik, zonder moeite, kon opvangen, ook de intiemste zaken, te noteren en er ’s avonds mijn ‘ferroviaire ervaring 32’ mee te maken.
Vandaag belooft een zware werkdag te worden. Gelukkig, dankzij mijn slapeloosheid, pik ik lang voor het ochtendgloren een uurtje of twee in om te lezen en schrijven. Op de trein zal ik mij nog enkele tientallen bladzijden door Wat is de Wat moeten slepen.