Van gisteren wil ik later nog wel eens terugdenken aan een radio-interview met een Belgische handelsattaché die uit Japan was teruggekeerd en vooral aan hoe hij [– op 5:58 –] trots en ontroerd over zijn kinderen sprak. Ik wil mij ook herinneren hoe op de trein een kalende vader, zuiders type, in het Italiaans uit een kinderboek voorlas aan zijn vier- of vijfjarig zoontje terwijl aan de overkant van het middenpad de Duitstalige moeder, blond, drukproeven zat te corrigeren. Het kind luisterde voorbeeldig, begon een Italiaans liedje te zingen, sprak vader en moeder ook in het Duits toe en zat vlak voor het uitstappen in Brugge paardje te rijden op vaders been. Mutti keek af en toe vertederd op van haar drukproeven.
Vandaag moet ik T. adviseren bij de aankoop van een bril. Deze namiddag kijk ik, misschien na zelf eerst een eindje te hebben gefietst, naar de laatste 30 kilometer van Milaan-Sanremo en vanavond gaan we uit eten met D. en haar oude kruisboogschutter.
