De bruggen. Het woord zelf zorgt voor verbinding, een verband. Maar serieus: het is toch iets wat de Bruggelingen verbindt. Wat hun identiteit stoffeert. Ze kennen allemaal die vreemde mengeling van irritatie én rust van het voor een open brug, die dus gesloten is, te moeten wachten. Hoe de snelheid van hun gejacht een halt wordt toegeroepen en stolt tot een geduldig en lijdzaam toezien hoe de boot passeert, en nog een, en nog een. Wat Bruggelingen ook verbindt, is het altijd mogelijke excuus voor laattijdigheid dat ze allemaal wel eens inroepen: de brug was toe. Nu ja, open dus.
211011
