woensdag 6 oktober 2021

op naar de zestig 357

 


Niet dat ik er naar uitkijk, neen, maar als ze er zijn, zie ik ze wel. Natuurlijk, want ze blinken uit in opvallen. Fel geel, fel rood, ze doen er alles aan om fel te zijn, opdat ik ze zou zien tussen het grijs van de doorregende modder en de kleddernatte stammen en het groen dat nog in de kruinen hangt. Met veel zwier en zwaai laten ze zich van de takken waaien. En alsof dat nog niet volstaat om mijn aandacht op te eisen, troepen ze in opvallend beredeneerde formaties samen zodat ik er niet meer naast kán kijken.

211003