190530
(…) * Het is de verdienste van vertaler Anton Haakman dat in deze
zin het ritme van de Weense wals doorklinkt: ‘(…) het wervelende ritme van die
wals (…), die vreugde die telkens wegvlucht en weer terugkeert maar steeds
zwakker en verder weg, vol heimwee maar met weinig hoop dat het verval kan
worden tegengehouden.’ (Magris, Donau, 206) Het hoofdstuk over Wenen
doet me teruggrijpen naar de tentoonstellingscatalogus Vienne 1880-1938.
L’Apocalypse joyeuse, een lijvig en ook zwaar, bijna 4 kilogram wegend boekwerk waarin ik, toen ik
nog een nooddruftige filosofiestudent was, heel wat centen, 2065 frank om
precies te zijn, investeerde en dat ik eigenlijk sinds die aanschaf in 1986 nauwelijks
bekeken, laat staan gelezen heb. Ik herinner het me nog goed: ik moest en zou
dat boek kopen, waarom eigenlijk weet ik niet meer. Ik trok er speciaal voor
vanuit Leuven per trein naar Brussel want bij mijn weten kon ik het enkel kopen
in de Fnac, toen nog het enige filiaal in België denk ik. 2000 frank, dat was
in die tijd erg veel geld – de aanschaf van dat boek was dan ook volkomen
irrationeel. (Al denk ik wel dat ik er nu meer dan € 50 zou kunnen voor vangen op de tweedehandse markt.) Die Weense vrolijke ondergang interesseerde me op de een of andere
manier… * Nu ik over de Donau lees en schrijf, komt die rivier in het nieuws:
in Boedapest zijn 27 Zuid-Koreanen verdronken of vermist en dus wellicht ook
verdronken nadat hun toeristenboot door een cruiseschip naar de haaienkelder is
gevaren, precies onder een van de belangrijkste bruggen van de stad. * (…) *
