Letterbeelden
Ivan De Vadder doet met zijn boek Het DNA van Vlaanderen een gooi naar een carrièreswitch. ’t Zal van
moetens zijn want als ‘Wetstraatjournalist’ is hij definitief verbrand, toch wat
mij betreft. Of kun je nog iets anders beweren na zijn nauwelijks verhulde
bewondering voor de burgemeester in de politieke tv-praatbarak op vrijdag (waar
de burgemeester regelmatig met monologen de politieke week ‘netjes’ komt ‘neerleggen’,
enkel door wat pro-formaweerwerk geplaagd); na de openlijke steun van de door
de N-VA ge-raad-van-bestuurde VRT (waar De Vadder, zowel op radio als op tv,
heel wat promoruimte
kreeg voor zijn boek – wat misschien normaal is voor boekschrijvende journalisten
uit het eigen huis maar in dit geval toch niet, vind ik); en nu ook na de onverhulde
aanwezigheid van de burgemeester-zelve op de (digitale) boekvoorstelling (enigszins
gecamoufleerd door de aanwezigheid van Conner – matekes – Rousseau). Neen, De Vadder kan niet meer objectief genoeg genoemd
worden om nog ‘Wetstraatjournalist’ te zijn.
Cartoonist Janksy heeft dat ook zo begrepen. Hij maakte voor
zijn getekende commentaar gebruik van een interessant verband tussen de
letterbeelden ‘IVAN’ en ‘NVA’. Zoals er ook een verband te leggen is tussen het
letterbeeld ‘NVA’ en de ‘DNA’ in de titel van De Vadders boek, had ik zelf al
eerder opgemerkt. Vergeet niet dat Vadderkes co-auteur Jan Callebaut is. Deze zogenaamde
communicatiespecialist is – vergeef mij dat ik het woord moet gebruiken – ‘marketeer’,
en wel bij ‘Why5research’. (Ik ga mijn mond spoelen.) Communicatiespecialisten
die ook marketeer zijn, zullen wel – daar ga ik van uit want ze mogen perfide
zijn, het zijn geen onnozelaars – gespecialiseerd zijn in onbewuste aannames en
het bewerken van subliminale niveaus. De manier waarop we in dit geval met het letterbeeld 'DNA' gehersenspoeld worden (nog los van de mogelijke Blut und Boden-connotatie), is het cynisme voorbij. Reclametechniek
wordt schaamteloos toegepast in de politiek. De boek-inhoud pretendeert overigens op een
‘perceptieonderzoek’ te zijn gebouwd. Ga even zitten en denk daar goed over na.
Een perceptieonderzoek. Dat betekent au fond dat politieke partijen onderzoeken
met welke percepties zij rekening dienen te houden om zo hoog mogelijk te
scoren. Zij doen aan marktonderzoek. Politici laten met andere woorden hun
ideologie achter in de vestiaire en onderwerpen zich aan marktmechanismes. Welbeschouwd
is dat logisch in het totalitaire systeem waarin wij gevangen zitten.
Democratie? Ammehoela.
Het zal er niet beter op worden wanneer die
Vlaams-nationalisten samen boven de 50 procent uitkomen en hun zin kunnen
doordrijven, zoals omschreven in artikel 1.1, helemaal vooraan dus, van de N-VA-statuten.
Dat gebeurt misschien al de volgende keer.
Het zal al raar moeten lopen mocht De Vadder na die volgende
keer niet in het parlement zitten. Maar dan niet als vertegenwoordiger van wat
we nu nog, misschien al enigszins anachronistisch, de vierde pijler van de
democratie noemen. Misschien droomt hij wel van een job als minister van Media.
Dan kan hij het laatste niet-Vlaamsgezinde linkse journaille uit de Reyerslaan
borstelen. Of misschien mag hij uitbollen als Kamervoorzitter. Bracke 2.0. Probleem
is dat de ‘volgende keer’ normaal gezien pas over vier jaar is. Zolang zullen we
hem allicht nog moeten dulden als ‘Wetstraatjournalist’.
200514
