Denk de man met zijn boodschappenkarretje wég, en je
hebt de allerbanaalste landschapsfoto, zoals je er in het verrommelde
Vlaanderen honderdduizend kunt maken. Wat zeg ik, honderd miljoen. Foto’s die als
enige verdienste hun representativiteit kunnen inroepen: zo ziet Vlaanderen
eruit, anno… Ja, anno hoeveel? Anno 2006 in dit geval, de invalswegaffiche verschaft
daarover duidelijkheid. Het aangekondigde evenement vindt plaats op 8 april
2006, de foto moet dus iets daarvoor of, in zoverre affiches wel eens nog een
paar dagen blijven hangen, iets daarna zijn gemaakt. In elk geval, er hangen
nog geen bladeren aan de bomen: dit is het voorjaar van 2006. En als we dat
willen, kunnen we, mits betaling van 8 euro, naar het Boudewijnpark, om ons
aldaar samen met ‘Dirk Stoops & Tomas De Soete’ bezig te houden met de
vraag of het nu 70, 80 of 90 was.
Dergelijke dateerbare tekstboodschappen brengen in een
foto zeer nadrukkelijk de tijd binnen. Maar we hebben ze niet nodig om vast te
stellen dat fotografie altijd dáárover gaat, of toch zeer dikwijls: over tijd.
De man met het karretje voegt wat humor toe aan de
foto, iets gelatens, iets absurds. Hij staat een beetje buiten de tijd. Of toch
buiten de tijd van de foto. De man kan van 40 of 50 zijn, en is allicht 60. Of
iets ouder. Maar zo tijdloos is het allemaal niet: de foto toont een uniek
moment, dat zich maar één keer in de wereldgeschiedenis heeft voorgedaan. Een
man met een karretje, allebei in ruitjesmotief, naast die gedateerde affiche,
wachtend (waarop?) naast een rommelige invalsweg. En ik, die daar twaalfenhalf
jaar geleden toevallig passeerde, en die foto maakte, en mij, mede daardoor,
nog altijd dat moment herinner.
Oostkamp – 060321
