23 mei 2005
wat Laura Brown graag
had willen maken
‘Ze wilde dat ze iets schitterends had gemaakt, iets wat
zelfs schitterend zou zijn voor hen die niet van haar houden.’
Laura Brown, een van de drie vrouwen in Michael Cunninghams
De uren, raakt met een van haar gedachten de essentie van wat het betekent
kunstenaar te zijn, kunstenaar te willen zijn: iets maken dat bij de waarnemer
niet de appreciatie van een geliefde persoon nodig heeft om te worden
gewaardeerd. Want zo gaat het vaak: wij laten ons in onze oordelen gemakkelijk
sturen door wat anderen denken. En wij laten ons veel gemakkelijker sturen door
wie wij, als persoon, waarderen dan door wie ons onverschillig is of door wie
wij haten. Dat betekent dat het oordeel van anderen ons kan misleiden, en dat
ons oordeel daardoor niet objectief genoeg is. Kunst is: datgene wat we mooi
kunnen vinden zonder dat we in dat mooi vinden de liefde of erkenning van een
ander zoeken.
En het mooie is natuurlijk dat Laura Brown, een doodgewone
huisvrouw, deze gedachte ontwikkelt na een mislukte taart in de vuilnisbak te
hebben gekieperd.
