Zondagavond heel erg genoten van de match België-Hongarije, maar ik kon me toch niet van de indruk ontdoen dat de Hongaren het niet zo nauw namen met de tactische discipline, zoals de Italianen dat wel deden tegen de Belgen en deze avond opnieuw tegen de Spanjaarden. De Italianen hebben minder individuele klasse dan de Belgen, maar wel een hechtere ploeg en samen met Duitsland zijn ze nu de sterksten in het tornooi. Maar hoe Hasard speelde, ja, dat was toch wel bijzonder mooi. Uniek zelfs. ¶
Het spelletje
nadert een dood punt: sommige ploegen beheersen het verdedigen zo goed, of
kunnen een veldbezetting zo gedisciplineerd aanhouden, dat zelfs de meest
creatieve aanval er niet doorheen geraakt. Daardoor monden te veel matchen
uit in een uitputtingsslag, die vaak op details beslist wordt. En dan
de arbitrage. Elk gemekker zou moeten bestraft worden. Bij bijna elke
overtreding wordt de beslissing van de tegenstander gecontesteerd. Ook als de
dader heel goed weet dat hij in de fout is gegaan. Protest zou onmiddellijk met
geel moeten worden gesanctioneerd, zoals trouwens – in dezelfde geest – schwalbes
op die manier al bestraft worden en daardoor veel minder voorkomen. Ook zouden ellebogenwerk
en aanslagen op benen of voeten, die een scheidsrechter niet meteen kan zien
omdat het te snel gaat, na video-evidentie veel strenger moeten worden
aangepakt. Of neem de corners: het is intussen ‘normaal’ dat de aanvallende
kopper eerst zijn tegenstander gewoon wegduwt. Enzovoort. Waarom kan fairplay
in rugby en niet in voetbal? Waar is het eergevoel van deze getatoeëerde en
geföhnde mannen? Akkoord, er zijn soms twijfelgevallen, maar meestal is het
toch duidelijk wie de bal het laatst geraakt heeft – waarom steken dan altijd
allebei de spelers de hand in de lucht om de ingooi of de corner of de doeltrap
te claimen? Een van beide is dan toch gewoon aan het faken? En dan nog dit.
Toen Spanje daarnet 1-0 achterstond en de tijd begon te dringen, gingen er bij
een Spaanse ingooi ongeveer drie tot vijf seconden voorbij tussen het moment
dat de bal uitging en het ingooien. Bij de Italianen liep dat op – ik heb het
een paar keer gechronometreerd – tot twintig en een enkele keer zelfs dertig
seconden. Dat alleen is per helft al goed voor drie tot vijf minuten
tijdrekken. Sneller bestraffen, dat onsportieve getreuzel! ¶
(...) ¶
